Embedded Files
Γεννήθηκα στην Αθήνα στις 4 Απριλίου του 1983 και μεγάλωσα στην Κρήτη στην πόλη του Ρεθύμνου μέχρι την ηλικία των 14 χρόνων οπου και μετακόμισα μόνιμα στην Αθήνα. Σε ηλικία 6 χρόνων ξεκίνησε το ταξίδι μου και είχα την πρώτη μου επαφή με τις πολεμικές τέχνες, και πιο συγκεκριμένα με το Tae Kwon Do.
Στην συνέχεια ως έφηβος, ασχολήθηκα με το Aikido και το Ed Parker's Kenpo Karate για να καταλήξω στο Ιαπωνικό Karate. Το 2009 στο παγκόσμιο διασυλλογικό πρωτάθλημα Karate (full kontact) στο Rimini της Ιταλίας κατέκτησα την 4η θέση στις έγχρωμες ζώνες, αγωνιζόμενος με όλα τα στυλ Karate.
Βρισκόμενος όμως σε διαρκή αναζήτηση και όντας ανήσυχο πνεύμα, για το ποια πολεμική τέχνη τελικά είναι η πιο αποτελεσματική σε αληθινές καταστάσεις και έχοντας κάποιες αναπόφευκτες μάχες στον δρόμο, κατέληξα στο Wing Chun Kung Fu όπου με την ξεχωριστή του φιλοσοφία και νοοτροπία πάνω στην μάχη, με κέρδισε και με έκανε να αφιερώσω όλη μου την ζωή πάνω σε αυτό.
Για αρκετά χρόνια ασχολήθηκα με το σύστημα της γραμμής του Gary Lam και όταν πια δεν με αντιπροσώπευε, τόσο στην ιδεολογία του όσο και στην αποτελεσματικότητα του, αποφάσισα να ακολουθήσω τον δρόμο μου.
Το 2015 άνοιξα τον δικό μου χώρο στην Αργυρούπολη και έκτοτε δεν σταμάτησα να παλεύω μέχρι και σήμερα, με σκοπό να εξελίξω και να κάνω πιο προσιτή στο ευρύ κοινό την πολυδιάστατη τέχνη του Wing Chun Kung Fu.
Η φιλοσοφία της σχολής
Η φιλοσοφία της σχολής είναι ο κάθε μαθητής να δυναμώσει τόσο στο πνεύμα όσο και στο σώμα (Yin Yang) προκειμένου να αποκτήσει ψυχική ισορροπία, αυτοέλεγχο και αυτοπεποίθηση.
Επίσης, να μάθει να προστατεύει τον εαυτό του με την πλέον ρεαλιστική και αποτελεσματική μορφή αυτοάμυνας, σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.
Ένα δυνατό και διαυγές πνεύμα, "κατοικεί" μέσα σε ένα δυνατό και υγιές σώμα.
"Νους υγιής, εν σώματι υγιεί"
Γιατί να ασχοληθώ με το Wing Chun Kung Fu?
Μέσα απο την καλλιέργεια του Wing Chun Kung Fu:
• Αποκτούμε ψυχική υγεία και ισορροπία.
Μέσα απο το ομαδικό κλίμα και την εκτόνωση που επέρχεται κατά την διάρκεια της προπόνησης, αδειάζουμε απο το άγχος, τα προβλήματα και το στρες της καθημερινότητας.Αποκτούμε αυτοέλεγχο και τιθασεύουμε το "εγώ" μας. Πολλοί γιατροί άλλωστε προτείνουν την ενασχολήση με μια πολεμική τέχνη ως μία απο τις καλύτερες μορφές ψυχοθεραπείας.
• Ιδιαίτερα σημαντικό και ωφέλιμο στις μικρές ηλικίες.
Ένα παιδί σε μία τόσο κρίσιμη και τρυφερή ηλικία, μαθαίνει να βίωνει μέσα απο το μάθημα την ομαδικότητα, την πειθαρχία και τον σεβάσμο. Μαθαίνει αυτοάμυνα και "ξεφεύγει" απο την σύγχρονη μάστιγα της τεχνολογίας, που θέλει τα παιδιά κολλημένα μπροστά απο ένα βιντεοπαιχνίδι ή ένα tablet.
• Βλέπουμε το σώμα μας να αλλάζει μάθημα με το μάθημα.
Μέσα απο τις προπονήσεις γεμίζουμε ενέργεια, αποκτούμε σφίχτο και γερό κορμί (χωρίς τραυματισμούς) και κατ' επέκταση αυτοπεποίθηση και καλύτερη ψυχολογία.
• Μαθαίνουμε την πλέον ρεαλιστική αυτοάμυνα.
Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, είμαστε σε θέση να προστατεύσουμε τον εαυτό μας ή κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, σε μία τυχόν επίθεση που μπορεί να δεχτούμε στην σύγχρονη "ζούγκλα" που ζούμε.
("Καλύτερα να είσαι μαχητής μέσα σε έναν κήπο,παρά κηπουρός σε ένα πεδίο μάχης")
• Διορθώνεται η στάση σώματος και μοιραία ευεργετείται η σπονδηλική μας στήλη.
Με τις κατάλληλες ασκήσεις, δυναμώνουμε το κέντρο βάρους μας και μαθαίνουμε να στεκόμαστε σωστά. Παίρνουμε την δύναμη απο την γη και δουλεύουμε με τους ώμους κάτω αποφορτίζοντάς τους (το φυσιολογικό σε έναν άνθρωπο).Δεν πιέζουμε ποτέ τα γόνατα και όλα πάνω στο σώμα μας λειτουργούν με τον πλέον φυσιολογικό τρόπο.
• Αναπλάθεται το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Μέσα απο την άσκηση προσπαθούμε να γίνουμε αμφιδέξιοι ώστε να μην υπάρχει αδύναμη πλευρά στο σώμα μας (εν αντιθέσει με άλλες πολεμικές τέχνες που έχουν μόνο μία καλή πλευρά). Μπαίνουμε στην διαδικαδία να χρησιμοποιούμε ταυτόχρονα και τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου μας και έτσι μοιραία δημιουργούνται καίνουργιοι νευρώνες.
• Μέσα απο την αερόβια άσκηση και τις σωστές αναπνοές, επιτυγχάνουμε καλύτερη κυκλοφορία του αίματος και μεταφορά του οξυγόνου στους μυς, κάνουμε μασάζ στα ζωτικά μας όργανα (κυρίως στην κοιλιακή χώρα) και βελτιώνουμε την ποιότητα του ύνπου.
• Επαναπροσδιορίζουμε τα όρια μας.
Θέτουμε καθημερινά νέους στόχους, μικρούς ή μεγάλους και δουλεύοντας σκληρά με πίστη, θέληση και υπομονή για την επίτευξή τους, ανακαλύπτουμε νέες πτυχές του ευατού μας.
Το γουίνγκ τσουν εμφανίζεται στα μέσα του 17ου αιώνα και αποτελεί δημιούργημα μιας γυναίκας· σ’αυτή οφείλει μάλιστα και το όνομά του. Η βουδίστρια μοναχή Νγκ Μούι, μετά την καταστροφή του νότιου ναού Σαολίν, βρήκε καταφύγιο στο Ναό του Λευκού Γερανού και εκεί άρχισε να αναπτύσσει ένα νέο σύστημα, βασιζόμενο στις κινήσεις του γερανού – σύμφωνα με το σύστημα αυτό, ο αμυνόμενος δε χρησιμοποιεί τη δική του δύναμη αλλά τη δύναμη του επιτιθέμενου προκειμένου να καταφέρει να του επιβληθεί. Στο ναό, η Νγκ Μούι γνώρισε μια κοπέλα από την περιοχή, τη Γιμ Γουίνγκ Τσουν στην οποία και δίδαξε την τέχνη και εκείνη με τη σειρά της, την τελειοποίησε και άρχισε να τη διδάσκει και να τη διαδίδει. Πρώτος μαθητής της Γιμ Γουίνγκ Τσουν ήταν ο σύζυγός της και από εκεί η τέχνη συνέχισε να διδάσκεται στην οικογένεια, για να φτάσει στο διάσημο δάσκαλο Γιπ Μαν (1893-1972) και από εκεί, μέσω του ηθοποιού Μπρους Λι (1940-1973), στον υπόλοιπο κόσμο.
Οι τεχνικές του γουίνγκ τσουν δεν βασίζονται στο να εμποδίσουν ή να μπλοκάρουν την επίθεση, αλλά να την καταστρέψουν και να μην επιτρέψουν να υπάρξει άλλη. Οι δάσκαλοί του, θέλοντας να μην αλλοιώσουν την πολεμική βάση της τέχνης, δε συμμετέχουν σε αγώνες με συγκεκριμένους κανονισμούς· αποφεύγουν μάλιστα ακόμα και τις επιδείξεις, υποστηρίζοντας ότι οι τεχνικές του εφαρμόζονται σε πραγματικές καταστάσεις συμπλοκής, ώστε να είναι αποτελεσματικές στην αυτοάμυνα. Από τεχνικής πλευράς, πρόκειται για ένα σύστημα μάχης στενής επαφής με γρήγορες γροθιές και χαμηλά λακτίσματα και βασίζεται στον πολύ καλό συγχρονισμό άμυνας και επίθεσης και αντίθετα, δίνοντας ταυτόχρονα δύναμη και ελαστικότητα. Οι τεχνικές αποτελούν απλές και ευθείες φυσικές κινήσεις του σώματος και μπορούν να συνδυαστούν με πολλούς τρόπους, ανάλογα με τη μορφή της επίθεσης, στο μικρότερο δυνατό χρόνο και απόσταση, με όσο το δυνατό λιγότερες κινήσεις.
Οι περισσότερες από τις παραλλαγές του Wing Chun που είναι γνωστές σήμερα οφείλονται στον Grandmaster Yip Man (1893-1972). Κατά τη διάρκεια της ζωής του στο Χονγκ Κονγκ είχε πολλούς μαθητές (συμπεριλαμβανομένου του Bruce Lee). Ο Yip Man δεν διόρισε έναν άμεσο διάδοχο επειδή δεν μπορούσε να δει τον εαυτό του ως κληρονόμο. Ο Yip Man έμαθε την μέχρι τότε ελάχιστα γνωστή πολεμική τέχνη του Wing Chun από τον Chan Wah Shun (Κινέζικα 陳華順 / 陈华顺, Pinyin Chén Huáshùn) στην πόλη Lin Fa Dei. Αργότερα μετά τον θάνατο του Chan Wah Shun, δάσκαλος του Yip Man ήταν ο γιός και μαθητής του Chan ο Leung Bik (Κινέζικα 梁 壁, Pinyin Liáng Bì).
Page updated
Google Sites
Report abuse